گاه نوشته ها

مهدی دزفولی هستم، وبلاگ نویسی را از شهریور ماه 1382 آغاز کردم.علاوه بر وبلاگ نویسی، فعالیت های مختصر مطبوعاتی (همکاری با هفته نامه پنجره، فصلنامه ارغنون، روزنامه شرق و اعتماد) و مستند سازی هم داشته ام.پیش از این سردبیر سابق سایت خبری تحلیلی شفاف و مدیر اجرایی فصلنامه ارغنون بوده ام.

پیش از این 3 وبلاگ دیگر داشته ام که به دلایلی یا فعالیت آن ها متوقف شد و یا با فیلتر مواجه شدند و این وبلاگ چهارمین وبلاگی است که در آن می نویسم.امیدوار اینجا محلی برای تبادل آرا و نظرات مختلف باشد و بتوانم به صورت مستقیم نوشته های خودم را در اختیار دیگران قرار دهم.

بایگانی

۳ مطلب در ارديبهشت ۱۳۹۶ ثبت شده است

جزوه فراز و فرود زندگی حجت الاسلام حسن روحانی

پنجشنبه, ۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۰۵:۵۴ ب.ظ

حسن روحانی در ابتدای انقلاب اسلامی


حجت الاسلام حسن روحانی، از جمله شخصیت های شناخته شده و مشهور در سال های اخیر است که در خرداد ماه 1392 توسط مردم ایران، به مقام ریاست جمهوری انتخاب شد و همچنان در این سمت قرار دارند.

اما حجت الاسلام روحانی دارای پیشینه های سیاسی می باشند که کمتر مورد توجه قرار گرفته و بازخوانی آن ها قطعا مفید و مهم خواهندبود.

از سال های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و دوره ای که وی به عنوان یک چهره مبارز و انقلابی در شهرهای مختلف ایران سخنرانی می کرد، تا دوره پیروزی انقلاب اسلامی و حضور در پاریس در کنار امام(ره) و دیگر انقلابیون. از دوستی با چهره های نهضت آزادی و چهره های روشنفکر همانند عبدالکریم سروش تا تحصیل در کشور انگلستان و حضور در جمع های مختلف دانشجویی با تفکرات مختلف.

در دوره بعد از پیروزی انقلاب هم در پست های مهمی همانند نمایندگی مجالس اول تا پنجم، فرماندهی پدافند کشور، ریاست کمیسیون دفاع مجالس مختلف دوره جنگ و همچنین معاونت آیت الله هاشمی رفسنجانی در جنگ و دبیر شورای عالی امنیت ملی تنها بخشی از این سوابق و پست هاست که در اختیار حجت الاسلام روحانی بوده است که هر کدام شخصیتی خاص و منحصر به فردی را به ایشان داده است.

حضور وی در مذاکرات مهم و تاریخی با رابرت مک فارلین و امیرام نیر، حضور در مذاکرات قطعنامه 598، و همچنین در اختیار داشتن مقطعی از پرونده هسته ای ایران دیگر مسئولیت های تاریخی و کمتر خوانده شده جناب روحانی است که تلاش شده به آنها پرداخته و اشاره شود.

فایلی که در پیوست آمده است تلاشی است برای بازخوانی تفکرات و پست هایی که در اختیار مربوط به حجت الاسلام روحانی بوده است.

تلاش شده از سال 1327 و دوره ولادت ایشان تا سال 1392 و پیش از انتخاب ایشان به عنوان رئیس جمهور در یک جزوه فشرده شده 70 صفحه ای در اختیار علاقمندان قرار بگیرد و امیدوارم که در آینده کتاب مربوط به حجت الاسلام روحانی که این جزوه فشرده و خلاصه آن است با جبران کمی ها و کاستی ها در 10 فصل و بیش از 400 صفحه بتواند به زیور طبع آراسته شود.

در این جزوه تلاش شده به صورت مختصر و در حدود 22 هزار کلمه بیش از 65 سال از زندگی حجت الاسلام روحانی با اسناد و مدارک مورد بازخوانی قرار بگیرد و ممنون میشوم افراد و علاقمندان نظراتشان را با نویسنده در میان بگذارند.

امیدوارم این جزوه در فرصت باقی مانده نیز به دست علاقمندان برسد و بتواند اطلاعاتی مفید را در اختیار افراد قرار دهد.


برای دانلود این جزوه می توانید دریافت را کلیک نمائید.

جنگ و صلح

سه شنبه, ۵ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۱۱:۱۷ ق.ظ


همواره در طول این چند سال در دیپلماسی ایران یک دوگانه، دوگانه سرنوشت ساز و مهمی بوده  و آن دوگانه "جنگ و صلح" است. دوگانه ای که سیاستمداران با توسل به آن سعی دارند مردم را به سیاست های خود نزدیک و از سیاست های رقیب بترساند.

از اوایل امسال که خبر کاندیداتوری حجت الاسلام حسن روحانی رسمی شد و همگان فهمیدند روحانی عزمش را جزم کرده تا علی رغم همه انتقادات به وی و دولتش باز در انتخابات حاضر شود، در داخل و خارج رسانه های حامی گفتمان دولت تلاش کردند روحانی و سیاست هایش را عامل برقرار صلح معرفی کنند! و سیاست های مخالفینش را در راستای جنگ افروزی بیشتر در منطقه بدانند.

اما یک بازخوانی تاریخی مهم شاید در این باره بتواند به ما کمک کننده باشد.

تیرماه سال 1367، قطعنامه 598 رسما توسط جمهوری اسلامی ایران پذیرفته شد و  8 سال جنگ میان ایران و عراق به اتمام رسید. امام خمینی (ره) در 27 تیرماه در نامه ای تاریخی خطاب به ملت ایران اعلام کردند جام زهر را نوشیدند و آبروی خود را با خدا معامله کردند و قطعنامه 598 را پذیرفتند و در اقدامی تامل برانگیز دیگر ملاقات عمومی در جماران نداشتند و به تعبیر مرحوم آیت الله توسلی رئیس دفتر امام، امام دیگر هیچگاه تا پایان عمر لبخند نزدند و حاضر به سخن گفتن در باره قطعنامه 598 نشدند. اما همیشه سوال این بود که چرا امامی که تا 2 هفته قبل از این پذیرش قطعنامه 598، از ادامه جنگ سخن می گفت و صلح در آن شرایط و مقطع زمانی را خیانت به ایران و اسلام می دانست سرانجام قطعنامه را پذیرفت؟

به نظرم جواب این سوال را باید در تغییر ماهوی جدی تفکر برخی از مسئولان کشور و کم رنگ شدن شعارهای انقلاب و آرمان ها در میان بخشی از جامعه جستجو کرد.

 1 سال بعد از پذیرش این قطعنامه، معمار اصلی قطعنامه 598 یعنی مروحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی به ریاست جمهوری رسید و دولت سازندگی به روی کار آمد که شعار اصلی آن سازندگی بعد از جنگ بود. اما از دل آن دولت شورش ها و اعتراضات خیابانی مردم شهرهای مختلف همانند شیراز، مشهد، اسلامشهر، اراک، مبارک، قزوین و ... در آمد که مجموعا از سال 71 تا 74 بیش از 50 نفر از مردم در اعتراضات خیابانی توسط نیروهای امنیتی حاشیه ای دولت کشته شدند. تورم به 49.5 درصد رسید، اتحادیه اروپا روابطش با ایران را قطع کرد و سفرای اروپایی بیش از 1 سال از ایران رفتند و سرانجام در سال 76 به ایران بازگشتند، ایران در قرارداد کونوکو بیش از 1 میلیارد دلار در آن زمان توسط آمریکایی ها محکوم شد، ایران هیچگاه غرامت های جنگ را نتوانست دریافت کند، تا سال 1369 همچنان عراقی ها در بخش عمده ای از خاک ایران بودند و هیچگاه بخشی از اسرای ایرانی به خاک کشور باز نگشتند و  ... . سرانجام آن در باغ سبز نشان دادن های دولت سازندگی و رئیس وقت دولت، رای مردم در 2 خرداد 1376بود که به اذعان همگان "نه" بزرگ به هاشمی و سیاست های هاشمی بود.

حالا دولت روحانی با همان ترکیب کاملا نزدیک به دولت هاشمی، و روحانی با همان تفکرات، همان راه را می رود. اقتصاد ایران همانند اوایل دهه 70 مریض و از کار افتاده است، سیاست خارجی ما جواب عکس می دهد، خسارت ها و غرامت های مربوط به دوران تحریم را نمی توانیم بگیریم، مردم بسیاری از شهرهای متوسط و کوچک از اوضاع ناراضی هستند  و انگار وقایع پس از قطعنامه 598 در تیر ماه سال 1367 کاملا شبیه برجام در تیرماه 1394 است و آن مقطع تاریخی باز در حال تکرار است.

حال با این شرایط تاریخی مشابه آیا می توان به دور دوم احتمالی دولتی همانند دولت روحانی خوش بین بود؟ آیا دولت روحانی که همان مسیر دولت هاشمی را می رود، اگر ادامه پیدا کند، نباید بعید بدانیم در خرداد 1400 اتفاقی همانند خرداد 1376 رخ دهد و جامعه یک "نه" بزرگ دیگر به تفکر جنگ و صلحی برخی ها بدهد اما این بار ابعاد آن بسیار بسیار وسیع تر از قبل باشد؟

شورای نگهبان و سال ها عملکرد

جمعه, ۱ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۰۵:۲۲ ب.ظ

شورای نگهبان در تمامی این سال ها جایگاه مهم و استراتژیکی در معادلات سیاسی کشور پیدا کرده است. چه در سال ۷۶ چه در جنجال تحصن مجلس ششم در سال ۸۲ چه انتخابات سال ۸۴ و چه در سال های ۹۲ و ۹۶. اما همیشه پاسخ شورای نگهبانی ها به انتقادات مطرح شده یک بخش بریده از کلام امام در اوایل دهه شصت بود: منتقدین به فقهای شورای نگهبان فاسد هستند.

اما ایا امام سخن دیگری درباره شورای نگهبان نداشتند؟


نامه معروف خرداد ۱۳۶۷ امام خطاب به "حضرات فقهای محترم شورای نگهبان" که تصریح داشت: "گاهی دیده می‌شود که بعضی از آقایان محترم در مسائلی وارد می‌شوند که موجب وهن شورای نگهبان است... حواستان را جمع کنید که نکند یکمرتبه متوجه شوید که انجمن حجتیه‌ای ها همه چیزتان را نابود کرده‌اند."  هم خواندنی و تامل برانگیز است.

منبع: صحیفه امام، جلد ۲۱، صفحات ۶۱۲ و ۶۱۳